วันนี้ผมไปเจอเพื่อนเก่าสมัยมัธยมที่บ้าน ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือเปล่า เพราะมันไปด้อมๆมองอยู่หน้าบ้าน ไอ้ผมก็นึกว่าเป็นขโมยหรือเปล่าหว่า อ้าว... เพื่อนเก่าเรานี่เอง ด้วยความดีใจที่ไม่ได้เจอกันมานานร่วมสิบปี ก็เลยชวนเข้ามากินข้าวกันที่บ้าน จะได้พูดคุยถามสารทุกข์สุกดิบกัน
ผมเองรู้สึกแปลกๆที่มันหิ้วกระเป๋าใบใหญ่มาด้วย จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ผมโดนหลอกมาเยอะ ทั้งพวกเซลส์ ขายประกัน หรือพวกอาหารเสริม ก็เลยพอจะมีเซนส์อยู่บ้าง เลยลองถามเล่นๆว่า เฮ้ยตอนนี้ -ึง ทำอะไร มีครอบครัวหรือยัง ทีนี้หล่ะครับมาเป็นชุดๆเลย ทั้งแผนการตลาด ทั้งแผนภูมิรายได้อะไรของมันก็ไม่รู้ แถมจะมาสาธิตเครื่องกรองน้ำให้ผมดูอีก โอ้ว..นี่มันพกเครื่องกรองน้ำติดตัวเลยหรือนี่ ผมต้องรีบเบรกไว้ก่อน กลัวว่ามันจะไปกันใหญ่ เอาเป็นว่าเรามากินข้าวแล้วคุยกันดีกว่า
ระหว่างกินข้าวมันก็ยังไม่หยุด พยายามหาช่องทางขายของอยู่ตลอดเวลา จนพ่อของผมต้องขอตัวไปก่อนเนื่องจาก เพื่อนผมมันพยายามเสนออาหารเสริมอะไรก็ไม่รู้ ช่วยสลายไขมัน ต้านอนุมูลอิสระอีก สำหรับนักรังสีเทคนิคอย่างเราแล้ว ไอ้เจ้าอนุมูลอิสระมันเป็นบทเรียนระดับเบสิค ที่ทุกคนต้องผ่านมาอยู่แล้ว ผมเลยแกล้งถามว่าอนุมูลอิสระคืออะไร และมีผลอย่างไรกับร่างกาย เพื่อนมันก็ตอบอย่าฉะฉานมั่นใจ ราวกับว่าได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีเพื่อตอบคำถามเหล่านี้ ผมถึงกับทึ่งเหมือนกัน เพราะข้อมูลมันแน่นมากๆ แสดงว่าหาข้อมูลมาเป๊ะดีนี่หว่า
กินข้าวเสร็จมันยังไม่ละความพยายาม ที่จะเอาผมไปเป็นสมาชิกต่อจากมัน ผมเองไม่ค่อยชอบงานแบบนี้ก็เลยปฏิเสธไป มันก็ยังอุตส่าห์บอกว่าพรุ่งนี้จะมาใหม่ และจะพาคนที่ประสบความสำเร็จมาคุยด้วย ผมก็เลยบอกว่า "วันพรุ่งนี่มาได้ไม่เป็นไร แต่เอาเรื่องขายของกับสมัครสมาชิกไว้ที่บ้าน-ึงเลยนะ มาแต่ตัวกับความเป็นเพื่อนเหมือนเมื่อก่อนก็พอ" เพื่อนมันก็ยิ้มแหยๆ แล้วบอกว่า งั้นเราขอตัวก่อนนะ แล้วมันก็ขับรถกลับไปหน้าตาเฉย
ได้ข่าวจากเพื่อนคนอื่นว่า ไอ้เจ้าเพื่อนคนนี้มันไปหาเพื่อนเก่าทุกคน และทุกคนก็โดนเหมือนกัน บางคนก็ช่วยซื้อของ บางคนก็สมัครช่วยมัน บางคนก็ไล่หนี บางคนถึงกับตัดเพื่อนกันเลยทีเดียว สำหรับผมไม่มีปัญหาอะไรครับ คุยกันได้ แต่แบบเพื่อนนะครับ ได้โปรดอย่ามาเอาผมไปเป็นสมาชิกเลย เว้นไว้ซักคนเถอะ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น