ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ผมกำลังขึ้นเวรในช่วงเทศกาลปีใหม่ครับ ปีก็เป็นเหมือนทุกปี คือไม่ได้กลับไปฉลองกับครอบครัวกะเขาเพราะต้องทำงานรับใช้ประชาชนต่อไำป ไม่รู้ว่าจะมีใครเข้าใจพวกเราบ้างไหมว่าการที่ต้องมาทำงานอย่างหนักในเวลาที่ควรจะได้พักผ่อนมันเป็นเช่นไร แต่ลึกๆในใจก็ยังมีความสุขที่ได้ทำงานเพื่อเพื่อนมนุษย์แม้บางท่านจะมีอาการเกรียนแตกบ้าง แต่ก็พอให้อภัยกันได้ครับ
...
วันศุกร์ที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2553
วันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553
มั่วนิ่มก่อนนอน
เมื่อคืนก่อนตอนประมาณตี3เห็นจะได้ ผมนอนไม่หลับไม่รู้ว่าเป็นยังไง ทำยังไงก็ไม่หลับซักที ก็เลยคิดว่า เอาวะ...ในเมื่อมันไม่หลับก็ไม่ต้องหลับก็ได้ฟะ ผมเลยหยิบหนังสืออ่านเล่นมานั่งอ่านไปเรื่อยๆ ซักพักก็เริ่มเบื่อแฮะ เอาหนังเกาหลีเก่าๆที่เคยบ้าบอนั่งดูแล้วดูอีกมาดูใหม่อีกซักรอบ ก็โอเคดีครับ เรื่อง Calla จำชื่อภาษาไทยไม่ได้แล้วหล่ะครับ นั่งดูจนจบเรื่องก็เริ่มปวดตา สงสัยสายตาจะแย่ลงอีกแล้วเรา...
วันอาทิตย์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553
การควบคุมคุณภาพ : ทฤษฎี vs ปฏิบัติ
ทุกวันนี้เราคงหนีไม่พ้นเรื่องของการควบคุมคุณภาพงานด้านรังสีเทคนิค ไม่ว่าเราจะเต็มใจทำหรือไม่ก็ตาม เราก็ต้องทำมันอยู่ดี สำหรับข้อกำหนด เงื่อนไข วิธีการ ผมว่าทุกท่านย่อมทราบกันเป็นอย่างดี แต่ปัญหามันอยู่ตอนปฏิบัติอ่ะดิ อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคยลักไก่เลยซักครั้ง ถ้าเป็นเช่นนั้นผมต้องขอขอบคุณมากๆที่ท่านได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และขอเป็นกำลังใจให้ท่านทำมันต่อไปครับผม ส่วนตัวกระผมเองขอสารภาพตามตรงว่าเคยลักไก่เหมือนกัน...
วันพฤหัสบดีที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2553
มึนขอรับ...ไม่รู้จะเขียนอะไรดี
ห่างหายจากการ update ข้อมูลไปนาน เนื่องจากไม่มีอารมณ์จะเขียน ประมาณว่าช่วงนี้อารมณ์ไม่ค่อยดี เดี๋ยวจะอดนินทาคนอื่นผ่านบล็อกไม่ได้ เชื่อว่าทุกท่านคงวุ่นวายจากงานประจำกันน่าดูนะครับ ผมเองก็แทบจะคลานกลับบ้านทุกวัน ไม่รู้ว่าคนไข้มาจากไหนกันมากมายเหลือเกิน มิน่าล่ะพวกผลิตภัณฑ์เสริมสุขภาพถึงได้ขายดีเป็นเททิ้ง ก็มองไปทางไหนก็เจอแต่คนที่มีปัญหาสุขภาพกันทั้งนั้น
...
